Uganda 2015

http://sylviavanderkraan.be-more.nl/message/5/uganda-2015

Week 4 laatste week in Tanzania

Lieve lezers,

De weg die ik elke keer rij na een dag in de stad en dus een blog online word een rode draad in mijn verhalen. Het is een weg met hobbels, kuilen, bochten en we stijgen tijdens het rijden 1800 meter. Elke keer als ik in de auto zit bedenk ik wat ik alweer verder kan gaan schrijven voor jullie. Ik had mijn laatste blog eigenlijk moeten eindige met een clifhanger vanwege de immigratiedienst die dag maar het was 1 uur s'nachts toen ik die blog uploade en na een reis van 12 uur wou ik het liefst gewoon slapen. Dat heb ik ook heerlijk en super luxe gedaan in het Keys hotel in moshi. De volgende dag wel gewoon 8uur wakker maar daardoor kon ik nog even gezellig Skype met papa en mama =) daarna een echte douche en ontbijt. Owhja ik kwam er s'nachts ook achter dat mijn shampoo fles in mijn koffer was ontploft, nu ruiken me kleren iig wel weer lekker.
Na ontbijt met Yushra gepraat over de safarie's die we gaan doen, zaterdag gaan we met de hele groep een dag safari doen in het arusha national park en de andere ga ik samen met Sarah doen op dinsdag en woensdag bij de Ngorongoro Crater en het Tarangire national park. S'middags nog met Mark de hoofdmanager van Camps International over het project gehad en over de komende maand daar en toen de beslissing voor mezelf genomen om volgende maand niet naar project Tanga tegaan. Ik voelde me daar heel opgesloten en ook al was de omgeving super mooi het gaf me niet genoeg energie of voldoening om daar weer 30 dagen heen te gaan. Ook had de manager van Tanga gezegd dat het niet mogelijk was om weekendtrips te gaan maken of naar de stad te gaan voor wifi of boodschappen. Ik wil het gevoel krijgen dat ik de mensen echt heb geholpen met iets ook al is het maar iets kleins maar in Tanga is het dorp ook ver weg dus dat is moeilijk te overbruggen. Wie nu meteen denkt jeeej syl komt eerder naar huis heeft pech want ik wil me nog heel graag inzetten en daarom ga ik (proberen) terug te gaan naar mijn oude vertrouwde project in Uganda Lwengo. Ik heb er sinds de tijd dat ik weer in Afrika ben elke dag wel even aangedacht, hoe zou het met Anthony, Rose, Augustien, Kaluna, Lwere of Rihanna gaan. Er valt nog een heleboel te regelen en ik hoop dat dat lukt met de Afrikaanse wifi maar ik hou jullie op de hoogte. Terwijl ik dit typ zit ik alweer op het project Kidia. Wat heb ik het hier gemist, oké het was hier koud en regenachtig bewolkt maar we hebben frank en de projectleider Jo echt gemist. Ook willen we heel graag het huis afmaken, en is er een groep engelse scholieren al verder gegaan met de muren en zit een half dak erop.

We zijn allemaal erg moe van de afgelopen dagen dus vroeg naar bed want morgen op safari met ze alle =) op zaterdag om 6:00 de wekker en 7:00 vertrekken in de safari auto's. De dutchies met beatrice uit swiss in een auto, alle engelse in de andere ;-) Rond half 10 bij het park in arusha aangekomen. Op naar alle dieren, onze chauffeur shafiq had ons allerlei moois beloofd echter was het wel een bewolkte dag en was dit national park heel bosachtig dus goed opletten en kijken. Als eerste zagen we de baboos kleine bosaapjes door de bomen slingeren. Daarna ook bavianen die een optocht over de weg hielden richting de Agurdoto krater. Verweg op een open vlakte zagen we 2 giraffe en zeebra's. Ook de waterbok en buffels hebben we gepasseerd =) het was alleen super koud en voelde me weer niet helemaal top fit. Na een lunch met weer het schattige lunch pakketje gingen we richting lake momela waar super veel flamingo's waren! Helaas konden we niet dichtbij komt maar was wel erg mooi om te zien rond 4 uur waren we weer terug bij de ingang en gingen we richting moshi en het project terug. Allemaal geslapen in de bus van alle indrukken, rond 5 uur terug op project en gingen met ze alle de film wildchild kijken lekker Brits. Als avond eten fish en chips ook lekker engels alleen was de fish super koud, dat is dan weer Afrikaans ;-) de volgende ochtend eindelijk weer verder aan ons oude en vertrouwde huis, het gaat al opschieten. Een groep engelse scholieren zijn verder gegaan met de muren.

En de timmerman heeft al een half dak van aluminium erop gemaakt. We gingen de hele zondag werken zodat we wat werk konden inhalen, alhoewel dat was de bedoeling maar niet iedereen had nog de motivatie om hard te werken. S'avonds was het onze laatste avond samen voordat sommige naar huis gingen of naar een ander project gaan.
Maandag hadden we weer een vrije dag in Moshi, heb toen geen blog geupload want er was nog niet te vertellen echter maandagavond had ik alles rond, vliegticket geregeld naar uganda voor zaterdag 1 augustus, contact met Be-more gehad en ik kan naar lwengo toe voor 3 weken tot 21 augustus, wel behoud ik mijn originele vlucht dus de 25ste in de ochtend vlieg terug naar kilimanjaro en s'avonds terug naar Amsterdam =) wat een toch nog onverwachte wending in mijn avontuur maar wat voel ik me soort van opgelucht. Sarah gaat ook mee naar uganda, ze gaat het project cepo doen van be-more. S'avonds aan de groep verteld dat we niet mee gaan naar Tanga, sommige wisten er al wel vanaf want we hebben het vaak in Tanga er over gehad en iedereen heeft dat benauwde gevoel daar. De omgeving is super maar daar blijft het ook bij en daar kan je op den duur geen energie meer uit halen, ook de verwachtingen vooraf waren heel anders, gevarieerder en meer toegankelijk. Ook activiteiten en mogelijkheden worden opeens voor je beperkt. Sommige andere hadden graag mee gewild naar uganda maar hebben die mogelijkheid niet maar dat zegt wel heel veel over het project denk ik. Het zijn niet eens de mensen daar, die zijn zo blij om je te zien en willen alles voor je doen omdat jij iets voor hun doet. Ik kan gewoon niet goed uitleggen wat het is want het is een gevoel en daar luister ik naar. Maandagavond was kim bij het Keys hotel gebleven want haar vlucht ging s'nachts terug naar Nederland, en de volgende dag zouden Harriet en Tim opgehaald worden want die gaan woensdag de kilimanjaro beklimmen =) we zouden dinsdag deze ochtend nog naar project gaan tot Jo opeens zegt dat we om half 11 het was 9uur opgehaald worden, maar gistermiddag we met Yushra gesproken en die zou ons woensdag komen ophalen. Iedereen meteen in de stress en tranen maar Tim belde even terug en hoefde alleen hij en Harriet opgehaald te worden en de rest woensdagochtend. Dinsdag niet meer naar project gegaan om te werken, wel om foto's te maken want de Timmerman had ook het andere deel van het dak erop gemaakt. De dag doorgebracht met inpakken, de film de jack the giant slayer gekenen datis gewoon dat sprookje over de bonensteel ding, weet de naam even niet aar dat wat je vroeger voorgelezen kreeg voordatje ging slapen ;-) Ook gingen we de kleding die we achterlaten aan Happines geven =) daar was ze erg blij mee, ze was pas laat thuis om half 7 omdat ze uit school kwam en 6km door de bergen moest lopen. Ook als ze dan thuis is moet ze nog in het donker water gaan halen en eten koken voor haar familie. S'avonds nog met ze 8e bij het kampvuur binnen gezeten zodat mijn handdoek kon drogen en zo gek dat je na een intense maand allemaal weer je eigen weg eerder gaat.

Vandaag afscheid nemen van het project, ons laatste ontbijt, laatste nachtje geslapen hier, laatste potje kaarten tijdens het wachten op de auto's om naar beneden te gaan. Ze zouden er om 9uur zijn maar het is nu 10:30 en ze zijn er nog niet, voor mij opzich geen probleem alleen Izzy, Kate & Bei bei moeten hun vlucht om 3 uur halen.Om 11 uur waren ze er eindelijk maar in tussen tijd gaan regenen dus slippend en schuivend naar benen, daar was het gelukkig droog en konden we in de kamers van het Keys hotel meteen terecht. Van de meiden afscheid genomen want die gingen meteen door naar het vliegveld. Nu zijn we nog maar met ze 5e van onze groep zo raar, wel hebben we uitzicht op de kilimanjaro als het niet bewolkt is dus zwaait we af en toe naar Tim & Harriet. De vliegtickets vandaag gekregen en toen naar moshi centrum om even naar internetcafe te gaan, boodschappen te doen voor onze safari en nog geld te wisselen.

Er waren ook al 2 nieuwe engelse meiden Ellen & Hannah in het Keys hotel die gezellig met ons mee gingen de stad in. Rond 5 uur weer terug bij het hotel om heerlijk te genieten van de warme douche en alles te ordenen voor de safari en daarna de vliegreis naar uganda. Wat kijk ik er naar uit om iedereen daar weer te zien, de mensen te kunnen helpen en het land te ontdekken. Maar eerst de safari wie weet komen er vrijdag avond wat foto's voorbij als we ons niet aan de Afrikaanse tijd houden maar aan de onze ;-) en denkelijk mijn volgende blog vanuit uganda.
Lieve groetjes en knuffels

Week 4 laatste week in Tanzania

Lieve lezers,

De weg die ik elke keer rij na een dag in de stad en dus een blog online word een rode draad in mijn verhalen. Het is een weg met hobbels, kuilen, bochten en we stijgen tijdens het rijden 1800 meter. Elke keer als ik in de auto zit bedenk ik wat ik alweer verder kan gaan schrijven voor jullie. Ik had mijn laatste blog eigenlijk moeten eindige met een clifhanger vanwege de immigratiedienst die dag maar het was 1 uur s'nachts toen ik die blog uploade en na een reis van 12 uur wou ik het liefst gewoon slapen. Dat heb ik ook heerlijk en super luxe gedaan in het Keys hotel in moshi. De volgende dag wel gewoon 8uur wakker maar daardoor kon ik nog even gezellig Skype met papa en mama =) daarna een echte douche en ontbijt. Owhja ik kwam er s'nachts ook achter dat mijn shampoo fles in mijn koffer was ontploft, nu ruiken me kleren iig wel weer lekker.
Na ontbijt met Yushra gepraat over de safarie's die we gaan doen, zaterdag gaan we met de hele groep een dag safari doen in het arusha national park en de andere ga ik samen met Sarah doen op dinsdag en woensdag bij de Ngorongoro Crater en het Tarangire national park. S'middags nog met Mark de hoofdmanager van Camps International over het project gehad en over de komende maand daar en toen de beslissing voor mezelf genomen om volgende maand niet naar project Tanga tegaan. Ik voelde me daar heel opgesloten en ook al was de omgeving super mooi het gaf me niet genoeg energie of voldoening om daar weer 30 dagen heen te gaan. Ook had de manager van Tanga gezegd dat het niet mogelijk was om weekendtrips te gaan maken of naar de stad te gaan voor wifi of boodschappen. Ik wil het gevoel krijgen dat ik de mensen echt heb geholpen met iets ook al is het maar iets kleins maar in Tanga is het dorp ook ver weg dus dat is moeilijk te overbruggen. Wie nu meteen denkt jeeej syl komt eerder naar huis heeft pech want ik wil me nog heel graag inzetten en daarom ga ik (proberen) terug te gaan naar mijn oude vertrouwde project in Uganda Lwengo. Ik heb er sinds de tijd dat ik weer in Afrika ben elke dag wel even aangedacht, hoe zou het met Anthony, Rose, Augustien, Kaluna, Lwere of Rihanna gaan. Er valt nog een heleboel te regelen en ik hoop dat dat lukt met de Afrikaanse wifi maar ik hou jullie op de hoogte. Terwijl ik dit typ zit ik alweer op het project Kidia. Wat heb ik het hier gemist, oké het was hier koud en regenachtig bewolkt maar we hebben frank en de projectleider Jo echt gemist. Ook willen we heel graag het huis afmaken, en is er een groep engelse scholieren al verder gegaan met de muren en zit een half dak erop.

We zijn allemaal erg moe van de afgelopen dagen dus vroeg naar bed want morgen op safari met ze alle =) op zaterdag om 6:00 de wekker en 7:00 vertrekken in de safari auto's. De dutchies met beatrice uit swiss in een auto, alle engelse in de andere ;-) Rond half 10 bij het park in arusha aangekomen. Op naar alle dieren, onze chauffeur shafiq had ons allerlei moois beloofd echter was het wel een bewolkte dag en was dit national park heel bosachtig dus goed opletten en kijken. Als eerste zagen we de baboos kleine bosaapjes door de bomen slingeren. Daarna ook bavianen die een optocht over de weg hielden richting de Agurdoto krater. Verweg op een open vlakte zagen we 2 giraffe en zeebra's. Ook de waterbok en buffels hebben we gepasseerd =) het was alleen super koud en voelde me weer niet helemaal top fit. Na een lunch met weer het schattige lunch pakketje gingen we richting lake momela waar super veel flamingo's waren! Helaas konden we niet dichtbij komt maar was wel erg mooi om te zien rond 4 uur waren we weer terug bij de ingang en gingen we richting moshi en het project terug. Allemaal geslapen in de bus van alle indrukken, rond 5 uur terug op project en gingen met ze alle de film wildchild kijken lekker Brits. Als avond eten fish en chips ook lekker engels alleen was de fish super koud, dat is dan weer Afrikaans ;-) de volgende ochtend eindelijk weer verder aan ons oude en vertrouwde huis, het gaat al opschieten. Een groep engelse scholieren zijn verder gegaan met de muren.

En de timmerman heeft al een half dak van aluminium erop gemaakt. We gingen de hele zondag werken zodat we wat werk konden inhalen, alhoewel dat was de bedoeling maar niet iedereen had nog de motivatie om hard te werken. S'avonds was het onze laatste avond samen voordat sommige naar huis gingen of naar een ander project gaan.
Maandag hadden we weer een vrije dag in Moshi, heb toen geen blog geupload want er was nog niet te vertellen echter maandagavond had ik alles rond, vliegticket geregeld naar uganda voor zaterdag 1 augustus, contact met Be-more gehad en ik kan naar lwengo toe voor 3 weken tot 21 augustus, wel behoud ik mijn originele vlucht dus de 25ste in de ochtend vlieg terug naar kilimanjaro en s'avonds terug naar Amsterdam =) wat een toch nog onverwachte wending in mijn avontuur maar wat voel ik me soort van opgelucht. Sarah gaat ook mee naar uganda, ze gaat het project cepo doen van be-more. S'avonds aan de groep verteld dat we niet mee gaan naar Tanga, sommige wisten er al wel vanaf want we hebben het vaak in Tanga er over gehad en iedereen heeft dat benauwde gevoel daar. De omgeving is super maar daar blijft het ook bij en daar kan je op den duur geen energie meer uit halen, ook de verwachtingen vooraf waren heel anders, gevarieerder en meer toegankelijk. Ook activiteiten en mogelijkheden worden opeens voor je beperkt. Sommige andere hadden graag mee gewild naar uganda maar hebben die mogelijkheid niet maar dat zegt wel heel veel over het project denk ik. Het zijn niet eens de mensen daar, die zijn zo blij om je te zien en willen alles voor je doen omdat jij iets voor hun doet. Ik kan gewoon niet goed uitleggen wat het is want het is een gevoel en daar luister ik naar. Maandagavond was kim bij het Keys hotel gebleven want haar vlucht ging s'nachts terug naar Nederland, en de volgende dag zouden Harriet en Tim opgehaald worden want die gaan woensdag de kilimanjaro beklimmen =) we zouden dinsdag deze ochtend nog naar project gaan tot Jo opeens zegt dat we om half 11 het was 9uur opgehaald worden, maar gistermiddag we met Yushra gesproken en die zou ons woensdag komen ophalen. Iedereen meteen in de stress en tranen maar Tim belde even terug en hoefde alleen hij en Harriet opgehaald te worden en de rest woensdagochtend. Dinsdag niet meer naar project gegaan om te werken, wel om foto's te maken want de Timmerman had ook het andere deel van het dak erop gemaakt. De dag doorgebracht met inpakken, de film de jack the giant slayer gekenen datis gewoon dat sprookje over de bonensteel ding, weet de naam even niet aar dat wat je vroeger voorgelezen kreeg voordatje ging slapen ;-) Ook gingen we de kleding die we achterlaten aan Happines geven =) daar was ze erg blij mee, ze was pas laat thuis om half 7 omdat ze uit school kwam en 6km door de bergen moest lopen. Ook als ze dan thuis is moet ze nog in het donker water gaan halen en eten koken voor haar familie. S'avonds nog met ze 8e bij het kampvuur binnen gezeten zodat mijn handdoek kon drogen en zo gek dat je na een intense maand allemaal weer je eigen weg eerder gaat.

Vandaag afscheid nemen van het project, ons laatste ontbijt, laatste nachtje geslapen hier, laatste potje kaarten tijdens het wachten op de auto's om naar beneden te gaan. Ze zouden er om 9uur zijn maar het is nu 10:30 en ze zijn er nog niet, voor mij opzich geen probleem alleen Izzy, Kate & Bei bei moeten hun vlucht om 3 uur halen.Om 11 uur waren ze er eindelijk maar in tussen tijd gaan regenen dus slippend en schuivend naar benen, daar was het gelukkig droog en konden we in de kamers van het Keys hotel meteen terecht. Van de meiden afscheid genomen want die gingen meteen door naar het vliegveld. Nu zijn we nog maar met ze 5e van onze groep zo raar, wel hebben we uitzicht op de kilimanjaro als het niet bewolkt is dus zwaait we af en toe naar Tim & Harriet. De vliegtickets vandaag gekregen en toen naar moshi centrum om even naar internetcafe te gaan, boodschappen te doen voor onze safari en nog geld te wisselen.

Er waren ook al 2 nieuwe engelse meiden Ellen & Hannah in het Keys hotel die gezellig met ons mee gingen de stad in. Rond 5 uur weer terug bij het hotel om heerlijk te genieten van de warme douche en alles te ordenen voor de safari en daarna de vliegreis naar uganda. Wat kijk ik er naar uit om iedereen daar weer te zien, de mensen te kunnen helpen en het land te ontdekken. Maar eerst de safari wie weet komen er vrijdag avond wat foto's voorbij als we ons niet aan de Afrikaanse tijd houden maar aan de onze ;-) en denkelijk mijn volgende blog vanuit uganda.
Lieve groetjes en knuffels

Week 4 laatste week in Tanzania

Lieve lezers,

De weg die ik elke keer rij na een dag in de stad en dus een blog online word een rode draad in mijn verhalen. Het is een weg met hobbels, kuilen, bochten en we stijgen tijdens het rijden 1800 meter. Elke keer als ik in de auto zit bedenk ik wat ik alweer verder kan gaan schrijven voor jullie. Ik had mijn laatste blog eigenlijk moeten eindige met een clifhanger vanwege de immigratiedienst die dag maar het was 1 uur s'nachts toen ik die blog uploade en na een reis van 12 uur wou ik het liefst gewoon slapen. Dat heb ik ook heerlijk en super luxe gedaan in het Keys hotel in moshi. De volgende dag wel gewoon 8uur wakker maar daardoor kon ik nog even gezellig Skype met papa en mama =) daarna een echte douche en ontbijt. Owhja ik kwam er s'nachts ook achter dat mijn shampoo fles in mijn koffer was ontploft, nu ruiken me kleren iig wel weer lekker.
Na ontbijt met Yushra gepraat over de safarie's die we gaan doen, zaterdag gaan we met de hele groep een dag safari doen in het arusha national park en de andere ga ik samen met Sarah doen op dinsdag en woensdag bij de Ngorongoro Crater en het Tarangire national park. S'middags nog met Mark de hoofdmanager van Camps International over het project gehad en over de komende maand daar en toen de beslissing voor mezelf genomen om volgende maand niet naar project Tanga tegaan. Ik voelde me daar heel opgesloten en ook al was de omgeving super mooi het gaf me niet genoeg energie of voldoening om daar weer 30 dagen heen te gaan. Ook had de manager van Tanga gezegd dat het niet mogelijk was om weekendtrips te gaan maken of naar de stad te gaan voor wifi of boodschappen. Ik wil het gevoel krijgen dat ik de mensen echt heb geholpen met iets ook al is het maar iets kleins maar in Tanga is het dorp ook ver weg dus dat is moeilijk te overbruggen. Wie nu meteen denkt jeeej syl komt eerder naar huis heeft pech want ik wil me nog heel graag inzetten en daarom ga ik (proberen) terug te gaan naar mijn oude vertrouwde project in Uganda Lwengo. Ik heb er sinds de tijd dat ik weer in Afrika ben elke dag wel even aangedacht, hoe zou het met Anthony, Rose, Augustien, Kaluna, Lwere of Rihanna gaan. Er valt nog een heleboel te regelen en ik hoop dat dat lukt met de Afrikaanse wifi maar ik hou jullie op de hoogte. Terwijl ik dit typ zit ik alweer op het project Kidia. Wat heb ik het hier gemist, oké het was hier koud en regenachtig bewolkt maar we hebben frank en de projectleider Jo echt gemist. Ook willen we heel graag het huis afmaken, en is er een groep engelse scholieren al verder gegaan met de muren en zit een half dak erop.

We zijn allemaal erg moe van de afgelopen dagen dus vroeg naar bed want morgen op safari met ze alle =) op zaterdag om 6:00 de wekker en 7:00 vertrekken in de safari auto's. De dutchies met beatrice uit swiss in een auto, alle engelse in de andere ;-) Rond half 10 bij het park in arusha aangekomen. Op naar alle dieren, onze chauffeur shafiq had ons allerlei moois beloofd echter was het wel een bewolkte dag en was dit national park heel bosachtig dus goed opletten en kijken. Als eerste zagen we de baboos kleine bosaapjes door de bomen slingeren. Daarna ook bavianen die een optocht over de weg hielden richting de Agurdoto krater. Verweg op een open vlakte zagen we 2 giraffe en zeebra's. Ook de waterbok en buffels hebben we gepasseerd =) het was alleen super koud en voelde me weer niet helemaal top fit. Na een lunch met weer het schattige lunch pakketje gingen we richting lake momela waar super veel flamingo's waren! Helaas konden we niet dichtbij komt maar was wel erg mooi om te zien rond 4 uur waren we weer terug bij de ingang en gingen we richting moshi en het project terug. Allemaal geslapen in de bus van alle indrukken, rond 5 uur terug op project en gingen met ze alle de film wildchild kijken lekker Brits. Als avond eten fish en chips ook lekker engels alleen was de fish super koud, dat is dan weer Afrikaans ;-) de volgende ochtend eindelijk weer verder aan ons oude en vertrouwde huis, het gaat al opschieten. Een groep engelse scholieren zijn verder gegaan met de muren.

En de timmerman heeft al een half dak van aluminium erop gemaakt. We gingen de hele zondag werken zodat we wat werk konden inhalen, alhoewel dat was de bedoeling maar niet iedereen had nog de motivatie om hard te werken. S'avonds was het onze laatste avond samen voordat sommige naar huis gingen of naar een ander project gaan.
Maandag hadden we weer een vrije dag in Moshi, heb toen geen blog geupload want er was nog niet te vertellen echter maandagavond had ik alles rond, vliegticket geregeld naar uganda voor zaterdag 1 augustus, contact met Be-more gehad en ik kan naar lwengo toe voor 3 weken tot 21 augustus, wel behoud ik mijn originele vlucht dus de 25ste in de ochtend vlieg terug naar kilimanjaro en s'avonds terug naar Amsterdam =) wat een toch nog onverwachte wending in mijn avontuur maar wat voel ik me soort van opgelucht. Sarah gaat ook mee naar uganda, ze gaat het project cepo doen van be-more. S'avonds aan de groep verteld dat we niet mee gaan naar Tanga, sommige wisten er al wel vanaf want we hebben het vaak in Tanga er over gehad en iedereen heeft dat benauwde gevoel daar. De omgeving is super maar daar blijft het ook bij en daar kan je op den duur geen energie meer uit halen, ook de verwachtingen vooraf waren heel anders, gevarieerder en meer toegankelijk. Ook activiteiten en mogelijkheden worden opeens voor je beperkt. Sommige andere hadden graag mee gewild naar uganda maar hebben die mogelijkheid niet maar dat zegt wel heel veel over het project denk ik. Het zijn niet eens de mensen daar, die zijn zo blij om je te zien en willen alles voor je doen omdat jij iets voor hun doet. Ik kan gewoon niet goed uitleggen wat het is want het is een gevoel en daar luister ik naar. Maandagavond was kim bij het Keys hotel gebleven want haar vlucht ging s'nachts terug naar Nederland, en de volgende dag zouden Harriet en Tim opgehaald worden want die gaan woensdag de kilimanjaro beklimmen =) we zouden dinsdag deze ochtend nog naar project gaan tot Jo opeens zegt dat we om half 11 het was 9uur opgehaald worden, maar gistermiddag we met Yushra gesproken en die zou ons woensdag komen ophalen. Iedereen meteen in de stress en tranen maar Tim belde even terug en hoefde alleen hij en Harriet opgehaald te worden en de rest woensdagochtend. Dinsdag niet meer naar project gegaan om te werken, wel om foto's te maken want de Timmerman had ook het andere deel van het dak erop gemaakt. De dag doorgebracht met inpakken, de film de jack the giant slayer gekenen datis gewoon dat sprookje over de bonensteel ding, weet de naam even niet aar dat wat je vroeger voorgelezen kreeg voordatje ging slapen ;-) Ook gingen we de kleding die we achterlaten aan Happines geven =) daar was ze erg blij mee, ze was pas laat thuis om half 7 omdat ze uit school kwam en 6km door de bergen moest lopen. Ook als ze dan thuis is moet ze nog in het donker water gaan halen en eten koken voor haar familie. S'avonds nog met ze 8e bij het kampvuur binnen gezeten zodat mijn handdoek kon drogen en zo gek dat je na een intense maand allemaal weer je eigen weg eerder gaat.

Vandaag afscheid nemen van het project, ons laatste ontbijt, laatste nachtje geslapen hier, laatste potje kaarten tijdens het wachten op de auto's om naar beneden te gaan. Ze zouden er om 9uur zijn maar het is nu 10:30 en ze zijn er nog niet, voor mij opzich geen probleem alleen Izzy, Kate & Bei bei moeten hun vlucht om 3 uur halen.Om 11 uur waren ze er eindelijk maar in tussen tijd gaan regenen dus slippend en schuivend naar benen, daar was het gelukkig droog en konden we in de kamers van het Keys hotel meteen terecht. Van de meiden afscheid genomen want die gingen meteen door naar het vliegveld. Nu zijn we nog maar met ze 5e van onze groep zo raar, wel hebben we uitzicht op de kilimanjaro als het niet bewolkt is dus zwaait we af en toe naar Tim & Harriet. De vliegtickets vandaag gekregen en toen naar moshi centrum om even naar internetcafe te gaan, boodschappen te doen voor onze safari en nog geld te wisselen.

Er waren ook al 2 nieuwe engelse meiden Ellen & Hannah in het Keys hotel die gezellig met ons mee gingen de stad in. Rond 5 uur weer terug bij het hotel om heerlijk te genieten van de warme douche en alles te ordenen voor de safari en daarna de vliegreis naar uganda. Wat kijk ik er naar uit om iedereen daar weer te zien, de mensen te kunnen helpen en het land te ontdekken. Maar eerst de safari wie weet komen er vrijdag avond wat foto's voorbij als we ons niet aan de Afrikaanse tijd houden maar aan de onze ;-) en denkelijk mijn volgende blog vanuit uganda.
Lieve groetjes en knuffels

Week 3

Lieve lezers,

Wow wat gaat de tijd snel hier dat wou ik niet haha, dacht in Afrika daar leven we gewoon van minuut tot minuut maar alles gaat zo snel. Het word een lange blog want heb best veel meegemaakt de afgelopen tijd en weinig wifi gehad.
Ik zal verder gaan bij mijn vorige blog de dag voordat we naar Tanga gingen, heerlijke dag in Moshi stad gehad. S'middags ben ik met kim mee gegaan naar een kliniek want ze voelde zich al de hele dag niet goed. Samen met Mark die de manager is van Camp International. S'avonds laat weer terug naar het project en de volgende morgen alweer om 6 uur ontbijt want om 7 uur vertrokken de auto's naar Keys hotel om daar met ze alle met de bus naar Tanga te gaan. Er gingen ook engelse mee, die zijn op een familie trip maar het zijn ook echt typische engelse, heel anders als mijn engelse medevrijwilligers, ook ging Robert mee van het kidia project als onze begeleider. Alle spullen op het dak en op voor een reis van 400km die 8,5uur duurde!! Iedereen lag te pitten de hele weg en ik was te lang dus zaten me benen klem tegen de voorburen en te hoog voor de neksteun om te slapen dus niet geslapen.. ook geen foto's kunnen maken want ik zat in het midden van de bus, maar verder was het uitzicht wel mooi en gingen we het mooie weer tegemoed. Ook zijn er best veel bergen en vlaktes heel afwisselend landschap dus.Rond 12 uur gestopt voor een lunch, super schattig lunch pakketje gehad met een banaan, 2 toast breads, biscuits, een gekookte ei en kippenpoot en sap. Rond 4 uur waren we in Tanga, maar bleken we nog uur naar het project te moeten rijden. Op den duur gingen we weer van de hoofdweg af en werd de weg steeds onbegaanbaarder en smaller. Daar gingen we weer weg van de bewoonde wereld. Na 50min door een soort slagboom en werden we opgewacht door Cameron de kampleider (Canadees) en Gladis (local) de manager. Onze koffers van het dak en naar ons onderkomen. Het was een dak maar daaronder 6 "muren" lees een muur van een meter hoog met gaas waardoor je 4 kamers krijgt met daarin 2 of 3 bedden. Tim moest in een tent naast het huis slapen. Daarna rondleiding naar de douche en wc en de locatie waar ontbijt en avondeten is. Het is een mangrove waar we zitten oftewel mijn eigen expeditie Robinson!! De dieren hier zijn liegen er ook niet om, slangen, kreeften, ratten, apen die je eten stelen, hele grote spinnen en ga zo maar door.. maar toen moest het beste nog komen want we liepen langs het "huis" van Cameron wat grenst aan het strand en de zee!! Wow zo mooi, we waande ons in het paradijs. Wit strand en blauw water. Het paradijs waren we even vergeten toen het om 7uur alweer donker werd en de dieren tevoorschijn kwamen. Ook het naar bed gaan duurde even voordat alle "kamers" insect "vrij" waren
De volgende dag hadden we als ontbijt TOAST!! Dat was voor de engelse en voor mij toch wel erg lekker na elke ochtend wit oud droog brood, ik kijk uit naar een grof volkoren boterham met kaas ofzo hihi je waardeert weer wat thuis hebt ;-) we gingen deze ochtend het dorp (dichtstbijzijnde is 30min met de bus) verkennen, we werden al vanuit de bus toegeroepen en toegezwaaid. We stapten uit en kinderen pakte je hand en begonnen in rap tempo Swahili te spreken, ik zit nog steeds bij les 2 en dat is djambo= Hallo, habari gani= Hoe gaat het, poa= goed, asante sana= bedankt. Owhja en lala salama = slaap lekker maar ik herhaal meestal maar wat hun zeggen. We gingen bij het huis kijken wat de vorige vrijwilligers hadden gemaakt en wat nog gestuukt moest worden daarna door het dorp gelopen en even buiten het dorp tussen 2 dorpen in willen ze een school gaan bouwen voor alle kinderen want alleen de oudere kinderen kunnen naar een school 5km verderop. Daarna naar het andere dorp gereden waar de school staat, daar gaan de engelse families bureaus voor de kinderen maken. Het zijn hier veel moslimse gemeenschappen en ze houden dus ook ramadan. Verder hebben we eindelijk mooi weer moeten we gepaste kleding dragen dus broeken tot over de knie en shirts met mouwen dus ik kom terug gebruind als de jongens van de tourdefrance ;-)

S'middags hadden we vrij en konden we heerlijk van het strand en het weer genieten. Met ze alle de zee in en me boek uitlezen verder rustige avond.
Donderdag super vroeg wakker geworden 6:00 voor de zonsopgang maar het was bewolkt en regende.. Na het ontbijt om 8:45 vertrokken naar het project waar we blijven tot 4 uur want de pauze blijven we daar, we zouden een begin gaan maken aan de school maar iemand van de gemeente moest toestemming geven en die was er niet dus gingen we verder met het huis van de vrouw in het dorp. Stuuccen, met modder gooien en egaliseren. Sam is hier projectleider op de projecten maar Robert van project Kidia is ook gezellig met ons mee. Veel moshi = water break gehad vanwege het weer en iedereen moest wennen aan het klimaat, Zoë was halverwege de ochtend opgehaald want ze was niet lekker en Kate was al helemaal op het kamp gebleven. We voelde ons allemaal niet helemaal top en erg moe. S'middags aten we in het gemeentehuis spaghetti met kip en groentesaus. Daarna weer aan het werk tot 4 uur maar en kwam niet veel meer uit me, voelde me zo moe en zwak. Weer terug op het kamp wou ik op het strand gaan liggen maar het was hoog water dus maar in bed gaan liggen. Daar kreeg ik het met de minuut kouder terwijl ik super warm aanvoelde, duidelijk koorts. Rond etenstijd een race naar de wc en gauw weer terug in bed. De nurse kwam langs en zei dat 38.5 graden koorts had en mijn hartslag was erg hoog, ja ik voelde me niet goed nee. Het werd zelfs zo erg dat toen ik wat wou drinken ik mezelf niet meer overeind kon heisen of rechtop kon gaan zitten, ik verstond alles wat ze zeide maar kon niet me ogen openen of me been of arm optillen het was gewoon te zwaar ik had geen kracht, leek net een lappenpop. Ik kreeg van de nurse antibiotica en 2 panadol maar ik bleef heftige dia houden dus s'nachts ook diareeremmers gekregen waardoor ik eindelijk kon slapen.

We zijn halverwege hopelijk schrijf ik een beetje boeit

De volgende ochtend redelijk goed wakker geworden maar nog erg zwak. Veel geslapen en als eten wat rijst en boullion genomen, elke 12 uur de antibiotica innemen wat me wel erg goed doet. De andere gingen naar het project om weer te stucken maar Zoë en Kate hadden dezelfde klachten dus bleven we met ze 3en achter in het wat we nu noemen de kooi / ons onderkomen. Kim ging vandaag naar mombasa hospital om test te laten maken. Bibi kwam s'avonds bij mij op de kamer slapen, super lief van haar. Weer redelijk geslapen en de diarree word alweer minder gelukkig, vandaag gaat de groep snorkelen en duiken want het is onze vrije dag. De stad is te ver om heen te gaan dus geen wifi, Zoë Kate en ik bleven op het project want we waren nog best zwak en niet veel gegeten maar het werd super lekker weer en waren helemaal klaar met ons onderkomen. Iets verder op is ook het hotel eagle fish eye en op hun grond heeft camp international ons vrijwilligerskamp opgericht. De engelse familie eet en slaapt daar superluxe en Zoë en ik woude daar ook gebruik van maken. Gewoon even relax bijkomen, echte wc, goede douche en goed eten en slapen. Wij gevraagd en kregen een huisje aan het strand super luxe met hangmat en lounge banken. De lunch was sla komkommer tomaten wortel en knoflookbrood =) eindelijk weer smaakvol eten na witte rijst met bonen of spaghetti. Daarna heerlijk ontspannen en toen de groep terug kwam met ze alle bij elkaar gezeten en proberen kim te bellen want ze moest opeens in het ziekenhuis blijven van haar verzekering, kregen haar niet te pakken. Een heerlijke warme douche genomen en toen naar het hotel voor avondeten, we kregen groentesoep vooraf en als avond eten rijst met currykip die hebben we laten staan vanwege onze helende maagjes, maar ze hadden ook courgette en wortel met knoflook! Zo lekker. Toen kwam de rest van de groep naar de bar bij het hotel om gezellig spelletjes te doen. Heerlijk in onze luxe bed geslapen en de zonsopgang vanuit me bed gezien =) als ontbijt nog pannenkoek en toast met scrumbled egg op! Ik voelde me weer herboren vol energie en de oude Sylvia. Met ze alle de hele dag in de lounge gezeten met uitzicht over de zee.

Ook nog gaan wad lopen naar de zee en om 4uur gingen we met ze alle kajakken door de mangrove (expeditie Robinson momentje) helaas bleek er geen route door de mangrove te zijn dus moesten we over de open zee langs de mangrove kajakken ook wel super leuk en mooi en heel erg gelachen. Als avond eten super lekkere aardappeltjes met vis burger en komkommer =) Maandag weer naar project, dat valt weer even tegen na ziek te zijn geweest en na heerlijke vrije dagen. Het is nu nog tot donderdag op dit project en woensdag hebben we alleen in de ochtend werk aanhet huis, nog 2,5 dag modder maken en gooien. Maar volgende maand zit ik hier ook. Ik merk wel dat ik weinig voldoening uit het werk haal, ik mis het contact met de locale bevolking, het leren kennen van hun cultuur maar ook afwisselende activiteiten. Ik vind het werk niet erg om te doen maar soms heb ik het gevoel dat de organisatie ons voor hun laat werken ipv voor de mensen hier. Hoe mooi kamp Tanga ook qua locatie ligt het geeft me niet het gevoel het land te leren kennen en de mensen te kunnen helpen ook omdat je er zo ver vanaf gehouden word. De werkdagen zijn gezellig en het huis schiet al erg op. Ook hebben we echt een gezellig team wat goed met elkaar overweg kan. Mijn engels is al stukken verbeterd en soms denk ik of schrijf ik in het Engels wat me erg verbaasd. Dinsdag op het project hebben we een baby gezien die ze zeide 3 weken oud was ze was zo klein en de moeder was 17 jaar oud maar leek stuk jonger. Ik had babykleding mee gekregen van Shanna om uit te delen en woensdag heb ik wat kleding meegenomen naar het project en geven. We gingen alleen de ochtend werken dus de laatste muren gestuukt en de volgende groep kan verder met schilderen. Een foto met de mevrouw van het huis en langs de souvenier markt richting de bus. Weer terug in het kamp heerlijk in de zon gezeten en zitten nadenken over volgende maand op het project hier. Aan Cameron gaan vragen of er mogelijkheden waren voor weekendtrips en eventuele andere accomodatie, nee dat kan niet en qua weekendtrips duurt het een uur om in Tanga te komen en dat moet je dan daar zelf maar uitzoeken erg vriendelijk dus. Oftewel 30 dagen hier zitten in een prachtige omgeving met verder niks en weinig voldoening halen uit me werk word een uitdaging. Met de andere vrijwilligers het er ook over gehad want de organisatie zegt verschillende activiteiten en mogelijkheden voor weekendtrips maar dat valt nogal tegen. S'middags kwam wel eindelijk de delivery man =) dat deed me goed, lieve kaartjes van me ouders en me tante en een super lief te gek en mooi fotoboekje van me lieffies leo&manouk! =) iedereen in de groep is maar jaloers op mijn dagboek, kaarten, kussensloop en fotoboek. Daardoor weet ik ook weer hoeveel jullie voor me betekenen en ik weet niet hoe is jullie daarvoor kan bedanken! Mis jullie

De middag verder nog heerlijk van de zon genoten op het strand en mijn koffer weer ingepakt. Als laatste avond met ze alle naar de bar voor een cocktail en gezellige muziek. Rond 1 uur naar bed gegaan want morgen om 6 uur de wekker. Goed geslapen en me laatste spullen inpakken, als ontbijt hadden we pannenkoeken =) klaar voor de 8uur duurde reis terug naar project Kidia. Tot we na een uur rijden werden aangehouden door de immigratiediens. Daar 2uur langs de kant gestaan gewacht op Cameron zodat hij kon laten zien dat we een werk bewijs hebben. Bleek niet genoeg en moesten we naar Tanga het ministerie van toerisme daar tot 4uur gewacht in hotel en uiteindelijk alles geregeld en konden we naar kidia. Daar ben ik nu eindelijk 23:59. Tijd om te gaan slapen morgen weer wifi want we zitten in hotel ipv op het project.

Ik wil nog wel wat mensen feliciteren, Yelina van harte gefeliciteerd hopelijk had je een gezellige dag, lieve meneer Mink met je 1ste verjaardag, de volgende ben ik er zeker bij! Mijn allerliefste tante ook al woon je verweg en ik nu verweg ben we houden contact. En natuurlijk Kim & Patrick =)

2de week project kidia

Lieve lezers,
6 dagen later na mijn aankomst in Tanzanka rij ik dezelfde weg terug naar het kamp in het donker. Alleen nu wel met ze alle na een dagje Moshi. Wat fijn om weer even contact te hebben gehad met het thuisfront. Ik heb ook deze dag een tanzaniaans nummer gekocht alleen het bereik op het project is zo slecht dat je beter een berichtje naar mijn Nederlandse nummer kan sturen als je me mist ;-) Eerst zouden we na het dagje moshi met de bus terug gaan maar het is zulk slecht weer geworden dat we met 4x4 auto's terug moeten naar het kamp op de berg. Rond 7uur daar aangekomen nog even wat eten, pannenkoeken met tomatensaus ;-) en toen heerlijk slapen.

Het project huis van meneer Edward schiet al aardig op, er is ook een "bouwvakker " gekomen voor het moeilijk gedeelte van het dak. Meneer Edward heeft ook een dochter genaamd Happines (16jaar) maar ze is heel erg bang voor blanke mensen en erg verlegen. We zitten er aan te denken om haar geld te schenken zodat ze haar diploma kan halen want dat kost geld en ze zit in haar laatste jaar. Het is een klein gebaar vanuit ons en zou ongeveer €46,- per persoon kosten.

Vanmorgen (donderdag) al het timmerwerk aan het huis afgemaakt =) met 1 blauwe duim en 5 blaren gaan we nu verder met het "cement" lees modder om de wanden te stucken. Hier zijn we ondertussen al aardig ver meegekomen zoals je op de foto's kan zien.Verder is het elke dag vooral het werken aan het huis, s'ochtends van 9 tot 12 en s'middags van 2 tot 4 uur. Soms dagdroom ik weer even terug naar uganda, elke dag zon, kinderen om je heen, elke dag een andere activiteit en de school op loopafstand, het is zo anders hier qua omgeving & weer en activiteiten soms voelt het even beetje als isolement aan. We zijn hier gewoon 24 uur per dag 6 dagen per week.
Wel hebben we binnen een open haard die veel warmte liefde en gezelligheid geeft, bijna elke dag maken ze hem nu aan voor ons omdat we niet buiten kunnen zitten met de regen en het kampvuur.
Verder zijn we ook deze week langs de Black Smith gegaan, hij maakt van hout en metaal onderdelen voor harken, scheppen of schoffels maar ook houtem lepels bijvoorbeeld. Voor ons heeft hij allemaal een lepel gemaakt =) Ook kwam pieter langs van Camp International om te vertellen over welke safari's je kan doen, dat je de kilimanjaro kan beklimmen en bijvoorbeeld een dag naar zanzibar kan gaan. Bij veel vrijwilligers zijn de laatste tijd de planning en locatie van hun vrijwilligerswerk veranderd waar veel vragen over waren, hoe dat kwam en sommige hebben ook al voor een safari betaald die we na de 10 dagen in Tanga gaan doen met ze alle. We kijken allemaal erg uit naar Tanga, zon zee en een open omgeving. We nemen al onze spullen mee naar Tanga dus het inpakken is ook al begonnen, het word een lange reis maar van 8uur maar dan kunnen we eindelijk wat van het land zien =) Ook hebben Sarah en ik plannen om een langere safari te gaan doen, maar zoals ze hier zeggen pole pole (rustig aan) dat komt wel dus daar hou ik jullie van op de hoogte ;-) Gistermiddag hebben we met ze alle de film diventer gekeken op een tablet, super gezellig en s'avonds ons eerste avondje laat naar bed om te vieren dat we in Tanzania waren. De meeste sliepen rond 2uur. Normaal gaan we rond half 10 al naar bed ;-)

Vanmorgen regende het alweer super erg, de bus die ons komt halen niet heeft "vertraging" door dit weer, hopelijk is het in de stad beter want heb nog steeds geen regenjas of jas iets want ja ik dacht dat ik naar Afrika ging waar het meestal wel mooi weer was ;-) uiteindelijk zijn we met 4x4 auto's naar beneden gereden wat nog al slippend gliberig en zigzagend ging, zo erg dat sommige even moesten uitstappen om hun maag te legen. Dat levert dan ook wel weer leuke verhalen op. Daarna naar een lokale kunstmarkt met zelfgemaakte schilderijen en producten zoals tasjes, beeldjes en alles voor toeristen.

Hoe is het verder in Nederland met iedereen? Goed weer daar en mensen aan het genieten van hun vakantie? Verder nog wereldnieuws wat ik moet weten en zijn er al baby's geboren =)

Xx Sylvia

2de week project kidia

Lieve lezers,
6 dagen later na mijn aankomst in Tanzanka rij ik dezelfde weg terug naar het kamp in het donker. Alleen nu wel met ze alle na een dagje Moshi. Wat fijn om weer even contact te hebben gehad met het thuisfront. Ik heb ook deze dag een tanzaniaans nummer gekocht alleen het bereik op het project is zo slecht dat je beter een berichtje naar mijn Nederlandse nummer kan sturen als je me mist ;-) Eerst zouden we na het dagje moshi met de bus terug gaan maar het is zulk slecht weer geworden dat we met 4x4 auto's terug moeten naar het kamp op de berg. Rond 7uur daar aangekomen nog even wat eten, pannenkoeken met tomatensaus ;-) en toen heerlijk slapen.

Het project huis van meneer Edward schiet al aardig op, er is ook een "bouwvakker " gekomen voor het moeilijk gedeelte van het dak. Meneer Edward heeft ook een dochter genaamd Happines (16jaar) maar ze is heel erg bang voor blanke mensen en erg verlegen. We zitten er aan te denken om haar geld te schenken zodat ze haar diploma kan halen want dat kost geld en ze zit in haar laatste jaar. Het is een klein gebaar vanuit ons en zou ongeveer €46,- per persoon kosten.

Vanmorgen (donderdag) al het timmerwerk aan het huis afgemaakt =) met 1 blauwe duim en 5 blaren gaan we nu verder met het "cement" lees modder om de wanden te stucken. Hier zijn we ondertussen al aardig ver meegekomen zoals je op de foto's kan zien.Verder is het elke dag vooral het werken aan het huis, s'ochtends van 9 tot 12 en s'middags van 2 tot 4 uur. Soms dagdroom ik weer even terug naar uganda, elke dag zon, kinderen om je heen, elke dag een andere activiteit en de school op loopafstand, het is zo anders hier qua omgeving & weer en activiteiten soms voelt het even beetje als isolement aan. We zijn hier gewoon 24 uur per dag 6 dagen per week.
Wel hebben we binnen een open haard die veel warmte liefde en gezelligheid geeft, bijna elke dag maken ze hem nu aan voor ons omdat we niet buiten kunnen zitten met de regen en het kampvuur.
Verder zijn we ook deze week langs de Black Smith gegaan, hij maakt van hout en metaal onderdelen voor harken, scheppen of schoffels maar ook houtem lepels bijvoorbeeld. Voor ons heeft hij allemaal een lepel gemaakt =) Ook kwam pieter langs van Camp International om te vertellen over welke safari's je kan doen, dat je de kilimanjaro kan beklimmen en bijvoorbeeld een dag naar zanzibar kan gaan. Bij veel vrijwilligers zijn de laatste tijd de planning en locatie van hun vrijwilligerswerk veranderd waar veel vragen over waren, hoe dat kwam en sommige hebben ook al voor een safari betaald die we na de 10 dagen in Tanga gaan doen met ze alle. We kijken allemaal erg uit naar Tanga, zon zee en een open omgeving. We nemen al onze spullen mee naar Tanga dus het inpakken is ook al begonnen, het word een lange reis maar van 8uur maar dan kunnen we eindelijk wat van het land zien =) Ook hebben Sarah en ik plannen om een langere safari te gaan doen, maar zoals ze hier zeggen pole pole (rustig aan) dat komt wel dus daar hou ik jullie van op de hoogte ;-) Gistermiddag hebben we met ze alle de film diventer gekeken op een tablet, super gezellig en s'avonds ons eerste avondje laat naar bed om te vieren dat we in Tanzania waren. De meeste sliepen rond 2uur. Normaal gaan we rond half 10 al naar bed ;-)

Vanmorgen regende het alweer super erg, de bus die ons komt halen niet heeft "vertraging" door dit weer, hopelijk is het in de stad beter want heb nog steeds geen regenjas of jas iets want ja ik dacht dat ik naar Afrika ging waar het meestal wel mooi weer was ;-) uiteindelijk zijn we met 4x4 auto's naar beneden gereden wat nog al slippend gliberig en zigzagend ging, zo erg dat sommige even moesten uitstappen om hun maag te legen. Dat levert dan ook wel weer leuke verhalen op. Daarna naar een lokale kunstmarkt met zelfgemaakte schilderijen en producten zoals tasjes, beeldjes en alles voor toeristen.

Hoe is het verder in Nederland met iedereen? Goed weer daar en mensen aan het genieten van hun vakantie? Verder nog wereldnieuws wat ik moet weten en zijn er al baby's geboren =)

Xx Sylvia

Eerste week op het project in Tanzania

Lieve lezers,
Na een goede en gezellig vliegreis mede dankzij mij Amerikaanse buurvrouw voor het opfrissen van mijn engels en de 3 films die ik heb bekeken ben ik nu echt in Tanzania. Tijdens het wachten voor de douane vlogen beestjes me tegemoed en de tropisch warm. De koffer pakken ging super snel en dan sta je buiten opzoek naar een mannetje met Camp Tanzania. Er stonden er wel 20 maar geen bordje waar ik bij mee moest oké ik geef ze een half uurtje! Ik toch maar gaan bellen na een half uur, ja een man met een trui met internationaal camp erop ofzo, uhh er staat hier best veel mensen maar ze ging ze bellen. Toen zag ik opeens een bordje welkome silvia, ik dacht ja maar daarna meteen nee ik wacht geduldig. Toen belde die mevrouw me terug en kwam tegelijketijd de man met zijn trui naar me toe. Op naar de auto en op naar het hotel. Ik vroeg voor de grap hoelang het rijden is en hij zei toch wel 1,5 uur dat is wel ver voor een hotel!! Okee dacht ik.. het is hier om 7uur al donker geworden dus veel te bekijken onderweg heb ik nog niet! Wel de bekende winkeltjes en huisjes langs de weg toch herkenbaar. Links rijden, toeteren naar vrachtwagens en brommertjes ook de ambulance al gezien die met sirene op hoge snelheid lees 50km per uur reed. Ik ging alvast aan mijn blog schrijven want dan kan ik hem zo in het hotel uploade, tot we van de hoofdweg verlieten ging ik me al afvragen waar weer heen gingen, het werd echt een berg weg dat ik dacht wat zou een hotel hier moeten doen misschien ga ik wel meteen door naar het project. Halverwege de "weg" kwamen een bus van camp international en hij zei ze wachten op je bij het kampvuur.???? Ik ging dus meteen naar het project en was er rond 9uur locale tijd. Eerst even naar de wc en toen iedereen begroet, alle namen was ik natuurlijk allemaal weer spontaan vergeten maar er waren 2 nederlandse meiden Kim & Sarah 1 Zwitsers meisje Beatrice en 7 Engelse meiden Zoë, Kate, Bibi, Izzy, Sally and Harriet en Tim een Engelse jongen. Kreeg eerst nog wat te eten en toen vertelde de locale wat over het project en wat ze doen, toen een koude douche en gaan slapen. In een stapelbed en met alle meiden op een kamer, ik vroeg nog waar zijn de tenten maar die zijn in Tanga het andere project. ????
Eerlijk gezegd super slecht geslapen maar de wekker ging om 7uur want 7:30 aan het ontbijt. Het regende en super bewolkt, waar is mijn Afrikaanse zon? De planning besproken en opeens gaan we deze maand ook al 10 dagen naar het andere project Tanga. Verder zijn er geen echte weekenden en moeten we gewoon 6 dagen per week aan de bak, ook is het hier super slecht weer dus jullie boffen thuis met de hittegolf want die is hier ver te zoeken. Ik heb alleen wel alles ingepakt op zonnig Afrikaans weer, mijn mede vrijwilligers zijn super goed voorbereid met regenjassen, wandelschoenen enzo want we zitten dus met het project op een berg het is niet de kilimanjaro geloof ik of wel een beetje maar we hebben geen idee waar we zitten want alles is altijd bewolkt. ????Je kan even Google mapse op kidia. ????
Het project wat we de aankomende 13 dagen gaan doen is het maken van een huis voor een oudere man hier vlak bij, we begonnen met een steile hellingen gelijk maken, en het verplaatsen van bomen. De volgende dag gingen we gaten graven om de bomen in te plaatsen nadat ze eerst van de schors waren ontdaan. Na het plaatsen van alle bomen in de gaten zijn we met kleine takken een verbinding gaan maken tussen de staande bomen.
Verder het ontbijt is erg Engelse met de ene ochtend worstjes, de andere x bonen een gekookte eitjes, watermeloen en sinaasappel. Namiddag wat popcorn en het avond eten is best luxe, de eerste avond aten we patat met broodje hamburger met ui en ei, maar ook vis, aardappels, rijst. ????
Ook hebben we bij de locale vrouwen kiburu gemaakt dat zijn bananen en bonen gekookt en gemengd. Mijn engels gaat met sprongen vooruit, ze begrijpen me allemaal alleen mijn zinnen kloppen niet helemaal ook het swahili is moeilijk om te leren maar met djambo kom je overal ????
12juli hebben we weer een dagje vrij en hoop ik jullie weer op de hoogte te brengen. Het is nu gaan regenen ondertussen en gaan zo naar het kamp terug.

kwaheri en lieve groetjes Sylvia