Lieve lezers,

Wow wat gaat de tijd snel hier dat wou ik niet haha, dacht in Afrika daar leven we gewoon van minuut tot minuut maar alles gaat zo snel. Het word een lange blog want heb best veel meegemaakt de afgelopen tijd en weinig wifi gehad.
Ik zal verder gaan bij mijn vorige blog de dag voordat we naar Tanga gingen, heerlijke dag in Moshi stad gehad. S'middags ben ik met kim mee gegaan naar een kliniek want ze voelde zich al de hele dag niet goed. Samen met Mark die de manager is van Camp International. S'avonds laat weer terug naar het project en de volgende morgen alweer om 6 uur ontbijt want om 7 uur vertrokken de auto's naar Keys hotel om daar met ze alle met de bus naar Tanga te gaan. Er gingen ook engelse mee, die zijn op een familie trip maar het zijn ook echt typische engelse, heel anders als mijn engelse medevrijwilligers, ook ging Robert mee van het kidia project als onze begeleider. Alle spullen op het dak en op voor een reis van 400km die 8,5uur duurde!! Iedereen lag te pitten de hele weg en ik was te lang dus zaten me benen klem tegen de voorburen en te hoog voor de neksteun om te slapen dus niet geslapen.. ook geen foto's kunnen maken want ik zat in het midden van de bus, maar verder was het uitzicht wel mooi en gingen we het mooie weer tegemoed. Ook zijn er best veel bergen en vlaktes heel afwisselend landschap dus.Rond 12 uur gestopt voor een lunch, super schattig lunch pakketje gehad met een banaan, 2 toast breads, biscuits, een gekookte ei en kippenpoot en sap. Rond 4 uur waren we in Tanga, maar bleken we nog uur naar het project te moeten rijden. Op den duur gingen we weer van de hoofdweg af en werd de weg steeds onbegaanbaarder en smaller. Daar gingen we weer weg van de bewoonde wereld. Na 50min door een soort slagboom en werden we opgewacht door Cameron de kampleider (Canadees) en Gladis (local) de manager. Onze koffers van het dak en naar ons onderkomen. Het was een dak maar daaronder 6 "muren" lees een muur van een meter hoog met gaas waardoor je 4 kamers krijgt met daarin 2 of 3 bedden. Tim moest in een tent naast het huis slapen. Daarna rondleiding naar de douche en wc en de locatie waar ontbijt en avondeten is. Het is een mangrove waar we zitten oftewel mijn eigen expeditie Robinson!! De dieren hier zijn liegen er ook niet om, slangen, kreeften, ratten, apen die je eten stelen, hele grote spinnen en ga zo maar door.. maar toen moest het beste nog komen want we liepen langs het "huis" van Cameron wat grenst aan het strand en de zee!! Wow zo mooi, we waande ons in het paradijs. Wit strand en blauw water. Het paradijs waren we even vergeten toen het om 7uur alweer donker werd en de dieren tevoorschijn kwamen. Ook het naar bed gaan duurde even voordat alle "kamers" insect "vrij" waren
De volgende dag hadden we als ontbijt TOAST!! Dat was voor de engelse en voor mij toch wel erg lekker na elke ochtend wit oud droog brood, ik kijk uit naar een grof volkoren boterham met kaas ofzo hihi je waardeert weer wat thuis hebt ;-) we gingen deze ochtend het dorp (dichtstbijzijnde is 30min met de bus) verkennen, we werden al vanuit de bus toegeroepen en toegezwaaid. We stapten uit en kinderen pakte je hand en begonnen in rap tempo Swahili te spreken, ik zit nog steeds bij les 2 en dat is djambo= Hallo, habari gani= Hoe gaat het, poa= goed, asante sana= bedankt. Owhja en lala salama = slaap lekker maar ik herhaal meestal maar wat hun zeggen. We gingen bij het huis kijken wat de vorige vrijwilligers hadden gemaakt en wat nog gestuukt moest worden daarna door het dorp gelopen en even buiten het dorp tussen 2 dorpen in willen ze een school gaan bouwen voor alle kinderen want alleen de oudere kinderen kunnen naar een school 5km verderop. Daarna naar het andere dorp gereden waar de school staat, daar gaan de engelse families bureaus voor de kinderen maken. Het zijn hier veel moslimse gemeenschappen en ze houden dus ook ramadan. Verder hebben we eindelijk mooi weer moeten we gepaste kleding dragen dus broeken tot over de knie en shirts met mouwen dus ik kom terug gebruind als de jongens van de tourdefrance ;-)

S'middags hadden we vrij en konden we heerlijk van het strand en het weer genieten. Met ze alle de zee in en me boek uitlezen verder rustige avond.
Donderdag super vroeg wakker geworden 6:00 voor de zonsopgang maar het was bewolkt en regende.. Na het ontbijt om 8:45 vertrokken naar het project waar we blijven tot 4 uur want de pauze blijven we daar, we zouden een begin gaan maken aan de school maar iemand van de gemeente moest toestemming geven en die was er niet dus gingen we verder met het huis van de vrouw in het dorp. Stuuccen, met modder gooien en egaliseren. Sam is hier projectleider op de projecten maar Robert van project Kidia is ook gezellig met ons mee. Veel moshi = water break gehad vanwege het weer en iedereen moest wennen aan het klimaat, Zoë was halverwege de ochtend opgehaald want ze was niet lekker en Kate was al helemaal op het kamp gebleven. We voelde ons allemaal niet helemaal top en erg moe. S'middags aten we in het gemeentehuis spaghetti met kip en groentesaus. Daarna weer aan het werk tot 4 uur maar en kwam niet veel meer uit me, voelde me zo moe en zwak. Weer terug op het kamp wou ik op het strand gaan liggen maar het was hoog water dus maar in bed gaan liggen. Daar kreeg ik het met de minuut kouder terwijl ik super warm aanvoelde, duidelijk koorts. Rond etenstijd een race naar de wc en gauw weer terug in bed. De nurse kwam langs en zei dat 38.5 graden koorts had en mijn hartslag was erg hoog, ja ik voelde me niet goed nee. Het werd zelfs zo erg dat toen ik wat wou drinken ik mezelf niet meer overeind kon heisen of rechtop kon gaan zitten, ik verstond alles wat ze zeide maar kon niet me ogen openen of me been of arm optillen het was gewoon te zwaar ik had geen kracht, leek net een lappenpop. Ik kreeg van de nurse antibiotica en 2 panadol maar ik bleef heftige dia houden dus s'nachts ook diareeremmers gekregen waardoor ik eindelijk kon slapen.

We zijn halverwege hopelijk schrijf ik een beetje boeit

De volgende ochtend redelijk goed wakker geworden maar nog erg zwak. Veel geslapen en als eten wat rijst en boullion genomen, elke 12 uur de antibiotica innemen wat me wel erg goed doet. De andere gingen naar het project om weer te stucken maar Zoë en Kate hadden dezelfde klachten dus bleven we met ze 3en achter in het wat we nu noemen de kooi / ons onderkomen. Kim ging vandaag naar mombasa hospital om test te laten maken. Bibi kwam s'avonds bij mij op de kamer slapen, super lief van haar. Weer redelijk geslapen en de diarree word alweer minder gelukkig, vandaag gaat de groep snorkelen en duiken want het is onze vrije dag. De stad is te ver om heen te gaan dus geen wifi, Zoë Kate en ik bleven op het project want we waren nog best zwak en niet veel gegeten maar het werd super lekker weer en waren helemaal klaar met ons onderkomen. Iets verder op is ook het hotel eagle fish eye en op hun grond heeft camp international ons vrijwilligerskamp opgericht. De engelse familie eet en slaapt daar superluxe en Zoë en ik woude daar ook gebruik van maken. Gewoon even relax bijkomen, echte wc, goede douche en goed eten en slapen. Wij gevraagd en kregen een huisje aan het strand super luxe met hangmat en lounge banken. De lunch was sla komkommer tomaten wortel en knoflookbrood =) eindelijk weer smaakvol eten na witte rijst met bonen of spaghetti. Daarna heerlijk ontspannen en toen de groep terug kwam met ze alle bij elkaar gezeten en proberen kim te bellen want ze moest opeens in het ziekenhuis blijven van haar verzekering, kregen haar niet te pakken. Een heerlijke warme douche genomen en toen naar het hotel voor avondeten, we kregen groentesoep vooraf en als avond eten rijst met currykip die hebben we laten staan vanwege onze helende maagjes, maar ze hadden ook courgette en wortel met knoflook! Zo lekker. Toen kwam de rest van de groep naar de bar bij het hotel om gezellig spelletjes te doen. Heerlijk in onze luxe bed geslapen en de zonsopgang vanuit me bed gezien =) als ontbijt nog pannenkoek en toast met scrumbled egg op! Ik voelde me weer herboren vol energie en de oude Sylvia. Met ze alle de hele dag in de lounge gezeten met uitzicht over de zee.

Ook nog gaan wad lopen naar de zee en om 4uur gingen we met ze alle kajakken door de mangrove (expeditie Robinson momentje) helaas bleek er geen route door de mangrove te zijn dus moesten we over de open zee langs de mangrove kajakken ook wel super leuk en mooi en heel erg gelachen. Als avond eten super lekkere aardappeltjes met vis burger en komkommer =) Maandag weer naar project, dat valt weer even tegen na ziek te zijn geweest en na heerlijke vrije dagen. Het is nu nog tot donderdag op dit project en woensdag hebben we alleen in de ochtend werk aanhet huis, nog 2,5 dag modder maken en gooien. Maar volgende maand zit ik hier ook. Ik merk wel dat ik weinig voldoening uit het werk haal, ik mis het contact met de locale bevolking, het leren kennen van hun cultuur maar ook afwisselende activiteiten. Ik vind het werk niet erg om te doen maar soms heb ik het gevoel dat de organisatie ons voor hun laat werken ipv voor de mensen hier. Hoe mooi kamp Tanga ook qua locatie ligt het geeft me niet het gevoel het land te leren kennen en de mensen te kunnen helpen ook omdat je er zo ver vanaf gehouden word. De werkdagen zijn gezellig en het huis schiet al erg op. Ook hebben we echt een gezellig team wat goed met elkaar overweg kan. Mijn engels is al stukken verbeterd en soms denk ik of schrijf ik in het Engels wat me erg verbaasd. Dinsdag op het project hebben we een baby gezien die ze zeide 3 weken oud was ze was zo klein en de moeder was 17 jaar oud maar leek stuk jonger. Ik had babykleding mee gekregen van Shanna om uit te delen en woensdag heb ik wat kleding meegenomen naar het project en geven. We gingen alleen de ochtend werken dus de laatste muren gestuukt en de volgende groep kan verder met schilderen. Een foto met de mevrouw van het huis en langs de souvenier markt richting de bus. Weer terug in het kamp heerlijk in de zon gezeten en zitten nadenken over volgende maand op het project hier. Aan Cameron gaan vragen of er mogelijkheden waren voor weekendtrips en eventuele andere accomodatie, nee dat kan niet en qua weekendtrips duurt het een uur om in Tanga te komen en dat moet je dan daar zelf maar uitzoeken erg vriendelijk dus. Oftewel 30 dagen hier zitten in een prachtige omgeving met verder niks en weinig voldoening halen uit me werk word een uitdaging. Met de andere vrijwilligers het er ook over gehad want de organisatie zegt verschillende activiteiten en mogelijkheden voor weekendtrips maar dat valt nogal tegen. S'middags kwam wel eindelijk de delivery man =) dat deed me goed, lieve kaartjes van me ouders en me tante en een super lief te gek en mooi fotoboekje van me lieffies leo&manouk! =) iedereen in de groep is maar jaloers op mijn dagboek, kaarten, kussensloop en fotoboek. Daardoor weet ik ook weer hoeveel jullie voor me betekenen en ik weet niet hoe is jullie daarvoor kan bedanken! Mis jullie

De middag verder nog heerlijk van de zon genoten op het strand en mijn koffer weer ingepakt. Als laatste avond met ze alle naar de bar voor een cocktail en gezellige muziek. Rond 1 uur naar bed gegaan want morgen om 6 uur de wekker. Goed geslapen en me laatste spullen inpakken, als ontbijt hadden we pannenkoeken =) klaar voor de 8uur duurde reis terug naar project Kidia. Tot we na een uur rijden werden aangehouden door de immigratiediens. Daar 2uur langs de kant gestaan gewacht op Cameron zodat hij kon laten zien dat we een werk bewijs hebben. Bleek niet genoeg en moesten we naar Tanga het ministerie van toerisme daar tot 4uur gewacht in hotel en uiteindelijk alles geregeld en konden we naar kidia. Daar ben ik nu eindelijk 23:59. Tijd om te gaan slapen morgen weer wifi want we zitten in hotel ipv op het project.

Ik wil nog wel wat mensen feliciteren, Yelina van harte gefeliciteerd hopelijk had je een gezellige dag, lieve meneer Mink met je 1ste verjaardag, de volgende ben ik er zeker bij! Mijn allerliefste tante ook al woon je verweg en ik nu verweg ben we houden contact. En natuurlijk Kim & Patrick =)