Lieve lezers,

De weg die ik elke keer rij na een dag in de stad en dus een blog online word een rode draad in mijn verhalen. Het is een weg met hobbels, kuilen, bochten en we stijgen tijdens het rijden 1800 meter. Elke keer als ik in de auto zit bedenk ik wat ik alweer verder kan gaan schrijven voor jullie. Ik had mijn laatste blog eigenlijk moeten eindige met een clifhanger vanwege de immigratiedienst die dag maar het was 1 uur s'nachts toen ik die blog uploade en na een reis van 12 uur wou ik het liefst gewoon slapen. Dat heb ik ook heerlijk en super luxe gedaan in het Keys hotel in moshi. De volgende dag wel gewoon 8uur wakker maar daardoor kon ik nog even gezellig Skype met papa en mama =) daarna een echte douche en ontbijt. Owhja ik kwam er s'nachts ook achter dat mijn shampoo fles in mijn koffer was ontploft, nu ruiken me kleren iig wel weer lekker.
Na ontbijt met Yushra gepraat over de safarie's die we gaan doen, zaterdag gaan we met de hele groep een dag safari doen in het arusha national park en de andere ga ik samen met Sarah doen op dinsdag en woensdag bij de Ngorongoro Crater en het Tarangire national park. S'middags nog met Mark de hoofdmanager van Camps International over het project gehad en over de komende maand daar en toen de beslissing voor mezelf genomen om volgende maand niet naar project Tanga tegaan. Ik voelde me daar heel opgesloten en ook al was de omgeving super mooi het gaf me niet genoeg energie of voldoening om daar weer 30 dagen heen te gaan. Ook had de manager van Tanga gezegd dat het niet mogelijk was om weekendtrips te gaan maken of naar de stad te gaan voor wifi of boodschappen. Ik wil het gevoel krijgen dat ik de mensen echt heb geholpen met iets ook al is het maar iets kleins maar in Tanga is het dorp ook ver weg dus dat is moeilijk te overbruggen. Wie nu meteen denkt jeeej syl komt eerder naar huis heeft pech want ik wil me nog heel graag inzetten en daarom ga ik (proberen) terug te gaan naar mijn oude vertrouwde project in Uganda Lwengo. Ik heb er sinds de tijd dat ik weer in Afrika ben elke dag wel even aangedacht, hoe zou het met Anthony, Rose, Augustien, Kaluna, Lwere of Rihanna gaan. Er valt nog een heleboel te regelen en ik hoop dat dat lukt met de Afrikaanse wifi maar ik hou jullie op de hoogte. Terwijl ik dit typ zit ik alweer op het project Kidia. Wat heb ik het hier gemist, oké het was hier koud en regenachtig bewolkt maar we hebben frank en de projectleider Jo echt gemist. Ook willen we heel graag het huis afmaken, en is er een groep engelse scholieren al verder gegaan met de muren en zit een half dak erop.

We zijn allemaal erg moe van de afgelopen dagen dus vroeg naar bed want morgen op safari met ze alle =) op zaterdag om 6:00 de wekker en 7:00 vertrekken in de safari auto's. De dutchies met beatrice uit swiss in een auto, alle engelse in de andere ;-) Rond half 10 bij het park in arusha aangekomen. Op naar alle dieren, onze chauffeur shafiq had ons allerlei moois beloofd echter was het wel een bewolkte dag en was dit national park heel bosachtig dus goed opletten en kijken. Als eerste zagen we de baboos kleine bosaapjes door de bomen slingeren. Daarna ook bavianen die een optocht over de weg hielden richting de Agurdoto krater. Verweg op een open vlakte zagen we 2 giraffe en zeebra's. Ook de waterbok en buffels hebben we gepasseerd =) het was alleen super koud en voelde me weer niet helemaal top fit. Na een lunch met weer het schattige lunch pakketje gingen we richting lake momela waar super veel flamingo's waren! Helaas konden we niet dichtbij komt maar was wel erg mooi om te zien rond 4 uur waren we weer terug bij de ingang en gingen we richting moshi en het project terug. Allemaal geslapen in de bus van alle indrukken, rond 5 uur terug op project en gingen met ze alle de film wildchild kijken lekker Brits. Als avond eten fish en chips ook lekker engels alleen was de fish super koud, dat is dan weer Afrikaans ;-) de volgende ochtend eindelijk weer verder aan ons oude en vertrouwde huis, het gaat al opschieten. Een groep engelse scholieren zijn verder gegaan met de muren.

En de timmerman heeft al een half dak van aluminium erop gemaakt. We gingen de hele zondag werken zodat we wat werk konden inhalen, alhoewel dat was de bedoeling maar niet iedereen had nog de motivatie om hard te werken. S'avonds was het onze laatste avond samen voordat sommige naar huis gingen of naar een ander project gaan.
Maandag hadden we weer een vrije dag in Moshi, heb toen geen blog geupload want er was nog niet te vertellen echter maandagavond had ik alles rond, vliegticket geregeld naar uganda voor zaterdag 1 augustus, contact met Be-more gehad en ik kan naar lwengo toe voor 3 weken tot 21 augustus, wel behoud ik mijn originele vlucht dus de 25ste in de ochtend vlieg terug naar kilimanjaro en s'avonds terug naar Amsterdam =) wat een toch nog onverwachte wending in mijn avontuur maar wat voel ik me soort van opgelucht. Sarah gaat ook mee naar uganda, ze gaat het project cepo doen van be-more. S'avonds aan de groep verteld dat we niet mee gaan naar Tanga, sommige wisten er al wel vanaf want we hebben het vaak in Tanga er over gehad en iedereen heeft dat benauwde gevoel daar. De omgeving is super maar daar blijft het ook bij en daar kan je op den duur geen energie meer uit halen, ook de verwachtingen vooraf waren heel anders, gevarieerder en meer toegankelijk. Ook activiteiten en mogelijkheden worden opeens voor je beperkt. Sommige andere hadden graag mee gewild naar uganda maar hebben die mogelijkheid niet maar dat zegt wel heel veel over het project denk ik. Het zijn niet eens de mensen daar, die zijn zo blij om je te zien en willen alles voor je doen omdat jij iets voor hun doet. Ik kan gewoon niet goed uitleggen wat het is want het is een gevoel en daar luister ik naar. Maandagavond was kim bij het Keys hotel gebleven want haar vlucht ging s'nachts terug naar Nederland, en de volgende dag zouden Harriet en Tim opgehaald worden want die gaan woensdag de kilimanjaro beklimmen =) we zouden dinsdag deze ochtend nog naar project gaan tot Jo opeens zegt dat we om half 11 het was 9uur opgehaald worden, maar gistermiddag we met Yushra gesproken en die zou ons woensdag komen ophalen. Iedereen meteen in de stress en tranen maar Tim belde even terug en hoefde alleen hij en Harriet opgehaald te worden en de rest woensdagochtend. Dinsdag niet meer naar project gegaan om te werken, wel om foto's te maken want de Timmerman had ook het andere deel van het dak erop gemaakt. De dag doorgebracht met inpakken, de film de jack the giant slayer gekenen datis gewoon dat sprookje over de bonensteel ding, weet de naam even niet aar dat wat je vroeger voorgelezen kreeg voordatje ging slapen ;-) Ook gingen we de kleding die we achterlaten aan Happines geven =) daar was ze erg blij mee, ze was pas laat thuis om half 7 omdat ze uit school kwam en 6km door de bergen moest lopen. Ook als ze dan thuis is moet ze nog in het donker water gaan halen en eten koken voor haar familie. S'avonds nog met ze 8e bij het kampvuur binnen gezeten zodat mijn handdoek kon drogen en zo gek dat je na een intense maand allemaal weer je eigen weg eerder gaat.

Vandaag afscheid nemen van het project, ons laatste ontbijt, laatste nachtje geslapen hier, laatste potje kaarten tijdens het wachten op de auto's om naar beneden te gaan. Ze zouden er om 9uur zijn maar het is nu 10:30 en ze zijn er nog niet, voor mij opzich geen probleem alleen Izzy, Kate & Bei bei moeten hun vlucht om 3 uur halen.Om 11 uur waren ze er eindelijk maar in tussen tijd gaan regenen dus slippend en schuivend naar benen, daar was het gelukkig droog en konden we in de kamers van het Keys hotel meteen terecht. Van de meiden afscheid genomen want die gingen meteen door naar het vliegveld. Nu zijn we nog maar met ze 5e van onze groep zo raar, wel hebben we uitzicht op de kilimanjaro als het niet bewolkt is dus zwaait we af en toe naar Tim & Harriet. De vliegtickets vandaag gekregen en toen naar moshi centrum om even naar internetcafe te gaan, boodschappen te doen voor onze safari en nog geld te wisselen.

Er waren ook al 2 nieuwe engelse meiden Ellen & Hannah in het Keys hotel die gezellig met ons mee gingen de stad in. Rond 5 uur weer terug bij het hotel om heerlijk te genieten van de warme douche en alles te ordenen voor de safari en daarna de vliegreis naar uganda. Wat kijk ik er naar uit om iedereen daar weer te zien, de mensen te kunnen helpen en het land te ontdekken. Maar eerst de safari wie weet komen er vrijdag avond wat foto's voorbij als we ons niet aan de Afrikaanse tijd houden maar aan de onze ;-) en denkelijk mijn volgende blog vanuit uganda.
Lieve groetjes en knuffels